Bike-a-thon

Gijs heeft bike-a-thon van school! Daar doen we natuurlijk aan mee want sport promoten we.

Om 7.00uur moeten we al aanwezig zijn, dat is nog vroeger dan op een reguliere schooldag, en dat op een zaterdag. Vooruit dan maar, het brood wat niet op is mee in de broodtrommel, fiest in de auto, fietshelm mee, mams in de hardloopkleding en gaan.
Natuurlijk is 7.00uur ongeveer 8.00uur in the Carribean! Waarom hebben we ons zo gehaast?! Nou Gijs kan in ieder geval lekker infietsen op het schoolplein. Hij vindt het echt reuzestoer dat hij vanaf school een rondje gaat fietsen. En ook erg leuk dat mams meerent.
Als het goed is is er politiebegeleiding. En die schijnen de dienstwissel te hebben om 7.00uur, en zullen dus pas na de uitleg van dienst zo rond 7.30uur op school arriveren (not dus, we starten zonder de politie).

Er zijn 2 groepen, 2 verschillende rondes. Kinderen t/m 6 jaar kleine ronde, kinderen vanaf 7 jaar grote ronde. Al met al zijn er niet zoveel kindjes maar de sfeer is goed. Wat wel opvalt is dat veel kinderen gewoon gedropt worden! Ouders zijn soms zo makkelijk of zijn wij moeilijk en te verantwoordelijk ................ nee volgens mij zijn we best normaal.
Als dan eindelijk het startschot valt zijn alle kinderen door het dolle heen. De ouderen kinderen starten als eerste, de kleintjes erachter aan. Het is echt leuk, al die kleine meisjes en jongens op hun fietsjes. Hier en daar een moeder of vader die meerent of meefietst. Maar ik heb (in mezelf) lopen schelden op die zijwieltjes, die moeten verboden worden bij een bike-a-thon. De kinderen met zij-wieltjes kunnen duidelijk nog niet fietsen, ze moeten zelfs bij een lichte helling (ofwel valsplat) al een zetje in de rug hebben, Ze denken dat ze kunnen inhalen maar vergeten de zijwieltjes - gevolg of een valpartij of ze hangen in de berm of ze hangen in een andere fiets. En ook juist die ouders zijn er niet bij! Verbieden die zijwieltjes!

Gijs doet het supergoed, hij vindt het stoer en leuk dat hij meedoet. Heuvel op krijgt hij ook een duwtje in de rug. Heuvel af worden de kinderen toegeroepen dat ze moeten remmen. Als we halverwege zijn is er een drinkpauze. De meneer die voorop rijdt in de auto verzoeken we wel om ietsiepietsie harder te rijden. Dat doet hij, en gelijk vallen de gaten tussen de kopgroep en de volgers. De terugweg is valsplat, veel kindjes hebben er moeite mee. Ik duw dan de een dan de ander, Gijs die redt zich wel.
Eenmaal terug krijgen de kindjes iets te drinken, dat hebben ze verdient! We hangen nog even rond op het schoolplein en gaan naar huis, we zitten in de auto net voordat het met bakken uit de lucht valt. Maar het was super, Gijs doet volgende keer weer mee!