bijna 2011

Alweer een maand geleden dat we een berichtje hebben gestuurd.

We zitten nu ook alweer een maand in ons huis! Leuk om alles uit te pakken, je te verbazen over zaken die mee zijn gekomen en die je helemaal niet nodig hebt, en blije kindjes bij het zien van hun vertrouwde spullen. We doen weer volop spelletjes, puzzels, bouwen met de lego en knutselen. Al missen ze ook aantal zaken, maar dat ligt in de opslag. Gijs denkt dat de verhuizers het hebben laten liggen in het huis met 1 douche. Zo noemt hij nog altijd ons huis in Arnhem. En een blije man en kinderen met alle potten nutella, pindakaas, beschuiten etc die mee zijn gekomen :-).

Natuurlijk hebben we teveel spullen meegenomen. Ik kan me niet voorstellen dat ik al mijn kleren hier ooit zal dragen...........En dat we de grasmaaier gaan gebruiken. TV en vaste computer + printer zullen we ook niet gebruiken. En onze fietsen zullen ook meer in het ‘schuurtje’ staan dan gebruikt worden, al wil René eigenlijk 1x week op de fiets. Daarentegen gaat de mountainbike straks (als we alles onder controle hebben met nr 3 erbij), ieder weekend gebruikt worden.

De verhuizing zelf was niet echt een feest. De verhuizers waren veel te laat. Gelukkig is het wel gelukt al het spul de 1^e dag in huis te krijgen en bedden in elkaar te hebben voor de 1^e nacht. Al hebben wij 1^e week nog in het logeerbed geslapen en niet in ons waterbed.  De 1^e dag hadden we nog geen elektriciteit. Het was letterlijk camperen in ons eigen huis, overal kaarsjes, geen warm eten. En dan ook nog een ziek mannetje. Tim had in de week dat we zijn verhuisd zware keelontsteking, slapeloze nachten, hele hoge koorts, rampzalig.

De verhuizers zouden de 2^e dag terugkomen om onder andere het klimhuis voor de jongens in elkaar te zetten en ons waterbed. Die verhuizers staan ook letterlijk te kijken hoe een collega iets doet, en helpen elkaar niet. We hebben een metalen opbergrek en daar haalde er 1-tje gigantisch zijn vingers aan open, 1 verhuizer uitgeschakeld maar geen andere die het overneemt. Het klimhuis van de jongens klopte voor geen meter, planken werden scheef erop gezet. René heeft ze snel naar huis gestuurd toen hij zag hoe ze bezig waren. Uiteindelijk dus veel zelf gedaan.

Het huis bevalt prima, de plek bij harde wind minder, en die hebben we de laatste weken veel gehad....Deuren kunnen dan niet openen, buiten zitten voor het huis is dan geen feest, en de was waait dan ongeveer van de waslijn, veel zout zeewater tegen de ramen en in huis. Maar hartje zomer zal het hier lekker toeven zijn met een frisse bries.

Ons water wordt verwarmd door de zon. Slecht weer betekent dus een ‘koude’ douche. Nu is het water nooit ijskoud, maar ook hier is beetje warm water met douchen wel lekker.

Ons huis kent nog altijd wat mankementen. Maar hier aan de franse kant kennen deze dezelfde snelheid van werken als aan de Ilse kant. Afwachten wanneer zaken gerepareerd worden.

We hebben een klein zwembad bij het huis, zo’n 4*2, maar dat wordt sinds deze week gemaakt. Tot op heden was het een vijver met regenwater en soms een verdwaalde krab of hagedis erin. Dit weekend wordt het mooi weer en zullen we onze 1^e duik gaan nemen.

We wonen dicht aan de zee, hebben dus uitzicht op passerende zeilbootjes, motorbootjes, surfers, kitesurfers, snorkelaars. Er zit hier veel koraal, dus we kunnen mooie schelpen gaan verzamelen.

Inmiddels zijn we ook een 2^e auto rijker, een suzuki grand vitara. We hebben nu een automaat en schakelwagen. Goed nadenken dus in welke auto je stapt. Gelukkig ben ik nog niet de fout ingegaan. Rene stond met de automaat opeens stil toen hij de koppeling in wilde trappen......

Onze nissan heeft ook al de 1^e reparatie gehad, lekke band en we verloren veel olie. We hebben nog week met die lekkende olie gereden want we hadden nog geen 2^e auto. En dag voor de auto naar de garage zou gaan hadden we opeens lekke band. Die week is Rene met de fiets naar zijn werk gegaan, half uur berg op berg af.

Iedere week worden de auto’s gewassen om ze beetje mooi te houden en te beschermen tegen al het zeewater. Na veel wind zie je amper iets door de ramen door al het zout.

Verder blijven we ons verbazen hoe zaken hier gaan en heb ik al regelmatig tot 100 geteld.

Van de week was ik naar het vliegveld, ik dacht ga maar eens langs om te infomeren of ons kiddyboard al terecht is want de telefoon werd nooit opgenomen. Na paar keer van kastje naar de muur kwam er eindelijk een meneer die me tewoord kon staan. Geen kiddyboard......maar ze gaan het vergoeden. Ik ons telefoonnummer achtergelaten want meneer moest met zijn manager gaan overleggen, die middag zou ik zeker gebeld worden! Dat moet dus nog gebeuren.

Op het werk van Rene is er nog weinig verbetering. Hij heeft 1001 ideeën maar de bereidheid te veranderen is nog altijd minimaal. En als hij dan een plan bespreekt met zijn leidinggevende wordt gelijk gezegd ‘dat kan toch niet want........’ Tja als je nooit iets probeert aan te pakken om te verbeteren zal er ook nooit iets verbeteren.  Dan blijft er wateroverlast van septic tanks, dan blijft frankrijk in nlse deel van sint maarten afval storten, dan blijft het file probleem etc.

Via zijn werk hoort Rene ook ‘geweldige’ verhalen, veelal politiek gerelateerd. Zoals eerder verteld worden hier stemmen gekocht om zetels te winnen met je politieke partij. Nu mogen enkel de inwoners met de nederlandse nationaliteit hier stemmen. Aangezien er genoeg illegalen zijn worden dus antilianen die elders wonen en de nederlandse nationaliteit hebben hiernaartoe ‘gekocht’ ten tijde van verkiezingen. Afgelopen verkiezingen ook een vliegtuig vol uit NL, tickets werden betaald incl huurauto en soms verblijf.  Vervelende voor de betalende partij was dat een vliegtuig door het slechte weer was uitgeweken en hier pas na de verkiezingen is gearriveerd. Geval van geld over de balk en onvoldoende zetels om in parlement te komen.

De gouverneur hier had in zijn verkiezingsprogramma de bouw van een brug over het meer. Deze brug zou er moeten komen om onder andere het fileprobleem van het vliegveld richting stad aan te pakken. Op zich lijkt dit logisch. Maar de weg waar de brug op uit zal komen is niet breed genoeg om al ‘t verkeer aan te kunnen, ofwel de file zal verplaatst worden. Eigenlijk moet eerst het bestemmingsplan gewijzigd worden om ook een nieuwe weg aan te leggen aan de andere kant van de brug. Maar waarom wachten op procedures die lang zullen gaan duren. Het project brug is dus al aanbesteed en er gaat meer dan 30 miljoen uitgegeven worden terwijl men niet weet of het fileprobleem straks opgelost is of enkel verplaatst. En wij durven te zeggen dat deze enkel verplaatst. De weg is slecht en smal en zal geen goede doorstroom kennen richting stad.

De gouverneur zegt dat hij niet achter de aanbesteding zit maar de projectontwikkelaar. Ondertussen laat hij  het wel gebeuren terwijl hij toch in de positie is om hier een halt toe te roepen, Maar die aannemer die nu de brug gaat bouwen is natuurlijk een vriendje van....

Rond de stad Philipsburg gaat ook een soort rondweg komen, dit ook om file in de stad te verminderen Achter de stad ligt een meer (ander dan hierboven genoemd) waar zand wordt ingestort voor de rondweg. Nu worden deze stukken opgespoten zand gebruikt om te parkeren en de stad in te kunnen. Vraag me nu al af waar die auto’s moeten parkeren als die rondweg er zal zijn. Of we gaan meemaken dat de rondweg realiteit is geen idee. Ze zullen ook nog maatregelen moeten nemen in geval van zware regenval. Want dit meer was overstroomt met de zware regen die we hier hadden. Gebeurd dit weer dan betekent dit ook een rondweg die onder water staat. Vele uitdagingen hier dus.

Verbazingwekkend genoeg worden de laatste weken wegen opnieuw geasfalteerd. Geen gaten dichten met wat cement maar werkelijk hele stukken weg krijgen nieuw asfalt. Dat rijdt een stuk prettiger dan alle kuilen moeten omzeilen. Wel veroorzaken deze wegwerkzaamheden weer files, maar als het goed is rijdt het straks weer lekker door. Nog lang niet alle ‘tere’ plekken zijn aan de beurt geweest maar het begin is er.

Zo zie je maar weer waar de nabije start van het hoogseizoen goed voor is. Vanaf medio december start het hoogseizoen en dan wil men alles tip top in orde hebben. Veel gebouwen en scholen worden ook weer voorzien van een nieuwe verflaag.  

Het is de 2^e week dat de jongens ’s ochtends naar de kinderopvang gaan. We hebben de dichtstbijzijnde kinderopvang gekozen. Er zitten nu 3 nederlandse blonde jongetjes. Van echte integratie is nog niet te spreken maar ze vinden het leuk, ’s ochtends gaan ze enthousiast de deur uit. Engelse taal hebben we ze ook nog niet op kunnen betrappen maar dat zal snel genoeg komen. Al zegt de juffrouw dat Gijs het al oppakt.

Opvang is echt niet te vergelijken met hoe we het in NL kennen. Hier gaan alle kindjes tegelijk slapen. Om 12 uur eten ze warm, gaan ze douchen en gaan ze op een veldbedje liggen. Ze slapen dan tot ongeveer 15uur. Het is ook heel normaal dat de kinderen hier tot 22uur op zijn, en ongeveer gelijk met de ouders naar bed gaan. We schatten in dat Gijs echt niet meer gaat slapen en we willen graag het nederlandse ritme hanteren. Dan hebben we ook nog een beetje avond voor ons zelf. Tim is nogal eens moe als ik hem ophaal, de ene keer hebben ze hem al op matrasje gelegd, andere keer ligt hij gewoon op de grond, en vaak genoeg slaapt ook hij niet meer. Maar dan valt hij rond 18uur aan tafel in slaap. Warm eten doet Gijs daar ook niet, hij zegt altijd ‘ik vond de macroni niet lekker’. En douchen vinden ze allebei niet leuk, dat proberen ze dus maar niet meer bij ze, wel krijgen ze schone kleren aan na het middageten.

Vlakbij de opvang zit een school waar we Gijs straks naartoe willen doen als hij 4 wordt. Helaas zeggen ze nu geen plek te hebben, en instromen in januari is ook niet erg gewenst. We hebben uiteindelijk René’s leidinggevende laten bellen naar de school en Gijs staat nu op de reservelijst. Gaat er een kindje weg dan kan hij met zijn 4^e verjaardag instromen.

We zijn wel erg benieuwd hoe het dan met Tim op de opvang zal gaan, want nu is zijn grote broer natuurlijk dichtbij. En wat zijn broer doet wil hij ook.....

Ik heb nu ’s ochtends dus vrij! heerlijk wat tijd voor mezelf, wat rust en tijd voor de voorbereiding op nr 3. De laatste weken heb ik last van mijn rug dus rust is goed. Maar al weten degene die me goed kennen dat ik het woord rust niet ken:-). Ben dus druk genoeg met vanalles en nog wat. Al is het de dagelijkse dweilbeurt, was, boodschappen. Maar ik verplicht mezelf ook een boekje te lezen. Het weer is niet zo geweldig, veel bewolking, dus een lekker terrasje of strand is er nog niet van gekomen. Eind van de week gaat de zon weer schijnen dus dan wordt het hopelijk echt genieten.

Afgelopen weekend hebben we sinterklaas gevierd, op het strand, Een tentje waar we vaker komen kreeg Sint en Piet op bezoek, incl cadeaus ( door de ouders afgegeven natuurlijk). Er lag een boot voor de kust die door Gijs al de stoomboot werd gedoopt. Zijn ogen waren dus steeds op de boot gericht, waar blijven Sint en Piet nu. Ze waren natuurlijk al lang aan land en kwamen aanwandelen. Kinderen mochten om beurten een cadeau komen halen. Toen Gijs en Tim aan de beurt waren was Gijs gevlogen, met pepernoten aan de picknicktafel en Tim was in huilen uitgebarsten toen we dichtbij Piet kwamen. En op tv vinden ze het geweldig:-)

De cadeaus en pepernoten vielen in goede smaak. Al met al een erg geslaagde sinterklaas!

Hier is men meer met kerst dan met sinterklaas bezig. De Sint is van de echte nederlanders. De winkels liggen al weken vol met kerstartikelen en lekkernij. Er zijn echte kerstbomen te koop, deze kosten maar liefst 35-70 dollar! dan heb je er wel een die tot in januari groen blijft. Wij gaan niet aan een kerstboom beginnen. Uit NL hebben we wel wat kerstversiering mee, maar er hangt nog niets. Hier zijn vele huizen al versierd en voorzien van kerstboom.

De opvang organiseert ook nog een kerstviering. Maar eens zien of we daar naartoe gaan.

De jongens zijn sinds dit weekend ook heuse surfboys. We dachten dat ze er nog beetje klein voor waren maar ze vinden het echt geweldig op de hun surfboards. Ze lopen met het surfboard op het hoofd richting zee, echt heel stoer. De hele zatermiddag zijn ze er druk mee geweest, plankje op en af, in de branding erop staan en liggen, en paps natuurlijk helpen om ze voor de golven uit richting strand te duwen en dat gaat supergoed.

Komend weekend zijn we druk met afspraken, met al onze potentiële oppas voor als ik ga bevallen. Niet iedereen is heel de maand december op het eiland, maar we hebben nu 3 stellen achter de hand. Een stel gaat niet weg in de decembermaand, denk dat zij de ‘pineut’ zijn. Dat moet dus goed komen. Wel hopen dat het weer in het weekend gebeurd want dat is voor iedereen het handigste.

Hoe de komende weken verder zullen lopen hangt ook af van nr 3, al gaan we wel gewoon door met alles. Maar het aftellen is wel beetje begonnen. Binnen nu en 4 weken zijn we een antilaantje rijker in de familie!

We zijn er bijna helemaal klaar voor. Dit weekend moet alles gereed zijn voor het geval dat.

Officieel krijgt Rene 2 dagen verlof, maar hij mag meer verlof opnemen indien gewenst en nodig. Wenselijk is dat zeker:-), ook omdat we begin/medio januari ons 1^e bezoek uit NL krijgen. Rene’s ouders komen voor 3 weken. Gezellig om bezoek te krijgen in het verre Sint Maarten!

Tot volgende keer weer.

Charlotte, René, Gijs, Tim