De kop is eraf

De kop is eraf......Inmiddels zijn we ruim 6 weken uit nederland weg. Zolang hebben we nog nooit in een hotel gezeten. Zolang ben ik zelfs nog nooit op vakantie geweest. Nu voelt het ook niet als vakantie maar toch. Nog nooit zolang met de kinderen in 1 bed gelegen. Nog nooit zolang niet gesport en niet op onze fietsen gezeten. Nog nooit zo weinig sociale ‘verplichtingen’ gehad. Nog nooit zoveel boeken gelezen in 6 wk. Ik had paar boeken mee voor de eerst weken maar gelukkig heeft de receptie in het hotel ook een kleine bibliotheek.

.....en zo kunnen we vast nog even doorgaan.....

We raken al gewend dat je alles met de auto doet, de kinderen ook overigens. Lekkere van de auto is dat je heerlijk in de airco zit. Al proberen we ook regelmatig met de ramen open te rijden, anders wennen we nooit aan de hitte. We sliepen eerst ook met airco aan, nu enkel nog met de ventilator.

We hebben een huis, en wel aan de franse kant! Eindelijk. Afgelopen vrijdag de sleutel gekregen, maar 2 november is de verhuizing, eerder kon het verhuisbedrijf niet. Die paar dagen extra is niet zo’n probleem want vandaag was er nog geen elektriciteit, het zou afgelopen maandag al aangesloten zijn. Hopelijk is het er 2 november wel. En kan dan het ‘echte’ leven beginnen. Zaterdagochtend werd onze koelkast geleverd, hebben we een wasmachine gekocht en het huis ‘schoongemaakt’.

Internet moeten we nog regelen, maar we kijken er al naar uit dat we dit straks zelf hebben. Dan kunnen we intensiever contact hebben met het thuisfront, vrienden en familie. Nu is het toch wel erg lastig om naar een locatie te gaan waar je kunt internetten en skypen.

We wonen straks in een wijkje met 36 huizen, dit jaar opgeleverd. De franse project-ontwikkelaar heeft een Ikea container laten overkomen. We hebben een Ikea-keuken, ikea-kranen, ikea-kledingkasten. Dan komen straks uit onze container ook vast nog wat ikea spulletjes en dan zijn we helemaal ikea-proof! Verder hebben we een eigen zwembadje voor de afkoeling, wonen we op loopafstand van het strand en is er een gezamenlijke tennisbaan. Komende week wordt een hekwek rond de tuin geplaatst. Ook zitten we op loopafstand van een minimarket, creperie, pizzeria en haven. Wel wat verder uit de stad dan we wilden. Die 2^e auto wordt dus ook een dezer dagen gekocht.

Verder is het wijkje vlak en kunnen de kinderen lekker fietsen en spelen. Genoeg andere kindjes in de wijk, veelal franse kinderen. Als we terug komen spreken ze wellicht 3 talen.......

Voordelen van de franse kant zijn; een betaalbaar huis, 220 volt (dus geen amerikaanse wasmachine waar je was niet echt schoon en mooi van wordt), goedkope energie en nooit stroomuitval. We leven straks letterlijk als god in frankrijk :-), maar dan wel op sint maarten.

Komende tijd heeft René ‘veel’ vrij. Voor de verhuizing krijgt hij 2 dagen vrij. 11 november is Sint Maartensdag, komt ie toch hier vandaan...... En ook dan heeft René vrij. Een lekker vooruitzicht.

Dit weekend waren er overal halloweenparty’s. De krant heeft er de hele week al een speciale bijlage voor. Een feest waar wij niets mee hebben maar aangezien het hier behoorlijk amerikaans is hoort dit feest erbij. In de supermarkt dus geen pepernoten maar alles gericht op halloween, veel chocolade en overal pompoenen.

Verder alles z’n gangetje. Als je op ’n dag zo’n 2 dingen plant weet je dat je dag wel volzit. Van de week ging ik in de ochtend iets regelen voor een verzekering voor het huis. Naar de franse kant rijden, daar ruim uur bezig geweest toen weer terug. En ’s middags naar de verloskundige in het ziekenhuis. Daarna Rene ophalen van z’n werk. Dag voorbij.

Iedere keer als je in het ziekenhuis komt moet je je ‘inschrijven’. Wist ik veel. Ik was precies op tijd in de veronderstelling dat ik zo door kon lopen, niet dus. Voor deze ene keer mocht ik me achteraf inschrijven. Dit heeft met de verzekeringsmaatschappij te maken. Vreemd verhaal, en het kost gewoon veel extra tijd. Nu moet ik nog keer terug, in de ochtend want dan is het lab open, om bloed te prikken voor mijn ijzer. Ben benieuwd of ik me dan weer moet inschrijven. Alles is overigens goed met mij en de kleine, alles erop en eraan en voldoende beweging. Bij iedere controle krijg ik een echo, anders dan in nl, dus dat is erg leuk. Er bevalt hier overigens niemand thuis. Als het straks zover is hoef je ook niet eerst te bellen en te overleggen met een verloskundige, je gaat gewoon op eigen gevoel naar het ziekenhuis.

Zo’n beetje alles wat (iedereen die) uit nederland komt en hier voor de overheid komt werken wordt eerst in ons hotel overgebracht. Ondertussen zitten hier hoofd financiën, hoofd binnenlandse zaken, hoofd buitenlandse zaken. Hoofd financiën woont hier gewoon voor de duur van zijn aanstelling. We maken wel eens een praatje met hem. Hij moet een begrotingstekort van 1,3 miljoen zien te dichten. Men heeft hier 6 wk de tijd voor anders moet er vanuit NL een ‘onafhankelijke’ partij worden binnengehaald om dit op te gaan lossen. Probleem is dat men wel weet waar de begrotingsfouten zitten maar ze willen er niets aan doen. Er staan hier  kosten op de overheidsbegroting die geen overheidskosten zijn. Er zijn hier verschillende stichtingen die werken met vrijwilligers, maar die vrijwilligers worden ondertussen allemaal goed betaald. Veel mensen willen hier vrijlwilliger zijn. Er staan talloze mensen op de loonlijst die niet meer actief aan het werk zijn. Iedereen weet om wie het gaat maar er worden geen maatregelen genomen. René kent ook een aantal voorbeelden op zijn afdeling. Zo is er een collega die zo nu en dan komt, en als hij er is dan zit hij de hele dag foto’s te bewerken, daar heeft hij blijkbaar een eigen bedrijf in. Een andere collega wiens vrouw met complicaties rond de zwangerschap in het ziekenhuis ligt (in curacao) heeft zich ziekgemeld maar wordt dagelijks op Sint Maarten gezien.

Er werken hier zo’n 1400 mensen bij de overheid. Als we in nederland naar een vergelijkbare gemeente kijken werken er ongeveer 500 mensen. Het kan dus allemaal wat efficienter en effectiever.

Men begrijpt het wel maar wil het niet veranderen. Die hulp uit nederland, de controle, zal zeker komen en nodig zijn om dergelijke zaken echt op te lossen.

Van de week werd mijn cv nog aangeboden aan hoofd financiën. Een goed gevoel maar ik heb er nu niets aan. Voor de afdeling financiële zaken moeten een hoop nieuwe medewerkers geworven worden maar het lukt niet op de gebruikelijk wijze om deze mensen binnen te halen.

Inmiddels is mijn vog binnen, 3 weken later dan gepland, en dan was het nog wel aangetekend. maar het is er. Ik heb het document nog niet nodig gehad, want onze migratiepapieren hebben we nog steeds niet. En de administratieve rompslomp was 30 september al in orde. Nu snap ik die duizenden illegalen hier..........

Laatst reden we achter een vrachtwagen met een hijskraan op z’n oplegger. Op zich niet zo bijzonder maar er zat een kerel op de hijskraan die zo nu en dan bovenop de hijskraan klom. We bekeken dit vol verbazing, maar later begrepen we het. Hier en daar hangen de elektrische tijd draden laag over de weg. De man op de hijskraan moest dus aanwijzingen geven aan de vrachtwagen chauffeur waar deze onder de bedrading doorpast. Handig maar levensgevaarlijk.

Afgelopen week lagen er 4 cruiseschepen in de haven. Een goede start van het toeristenseizoen voor Sint Maarten. Er zijn ongeveer 15.000 toeristen en 5000 bemanningsleden aan land. De stad is dan bommetjevol, alle huurauto’s zijn verhuurd, de casino’s, sieraden- en drankwinkels doen goede zaken. Komende maand liggen er nog aantal keer 4 cruise schepen tegelijk in de haven.

De kinderen vinden het prachtig om deze grote boten te zien. De ene boot is ook nog groter dan de andere, je ziet de grote tv screens op het dek, en de glijbanen van de zwembaden. In de krant stond dat er een nieuw schip, grootste van de wereld, is gebouwd van wel 16 decks hoog, 72 meter boven de waterspiegel en 370 mtr lang. Die zien we hier vast nog eens.

Vanochtend zijn we naar het strand geweest. Samen met een ander nlse stel, ook met 2 kindjes, beiden zo’n half jaar jonger dan de onze. Erg gezellig. We zullen zeker vaker samen afspreken. En hebben het al gehad over samen borrelen met de feestdagen.

Zij weten het zelf nog niet maar wellicht zijn ze ook onze oppas als ik ga bevallen. Eerst nog maar paar keer afspreken!

Jullie hebben vast meegekregen dat er hier een nederlander dood is gevonden aan de kant van de weg. De telegraaf sprak van moord, de dag daarna werd dat hier in de krant weer tegengesproken, want dit is blijkbaar nog niet bewezen.

Het lijkt overigens niet vreemd dat je hier zomaar geschept kunt worden langs de weg. Er zijn nauwelijks, eigenlijk geen, voetpaden naast de weg. Mensen lopen gewoon, al is het donker, aan de rand van de weg. Ze hebben geen lampje of veiligheidsvest aan dus zijn op het laatste moment pas te zien. Levensgevaarlijk terwijl dit toch makkelijk lijkt om veiliger te maken. Zorg eerst al dat alle straatlantaarns werken, doen ze ook niet. In de krant wordt hier volop over geklaagd, dat het onveilig is, en aan de andere kant dat het zoveel geld kost de lampen te maken. Wat is in dit geval belangrijk....

Het eiland heeft maar liefst 1 kruising met stoplichten en nu gaan ze op deze kruising een rotonde aanleggen. Straks is het eiland dus volledig stoplichtvrij. Voor voetgangers zijn er al helemaal geen stoplichten om over te steken.

Ze kennen hier dezelfde verkeersregels die wij kennen maar dingen gaan toch ook weer anders. Je neemt vaak gewoon de ruimte of voorrang. Als je staat te wachten om over te steken wordt ook regelmatig met lichtsignaal of getoeter duidelijk gemaakt dat je kunt gaan. Rotonde rijden vinden ze moeilijk stond laatst in de krant, daar gebeuren danook vaak  ongelukken.

Er is hier nauwelijks een schadeloze auto. Er wordt regelmatig iets geraakt, een andere auto, paaltje of wat dan ook, we hebben dit gelukkig nog niet gehad en hopen dit zo te houden.

vele groeten en tot de volgende keer!

Charlotte, René, Gijs, Tim

MAAND 1

Alweer bijna 4 weken verder. Nog geen huis rijker maar sinds 1 oktober wel een auto rijker, een nissan pathfinder, een oude bak met deuken en roestplekjes maar motorisch goed. Nu nog een huis. We hebben het huis van onze dromen gezien, we willen het graag maar zit iets teveel boven budget. Dagelijks de twijfel van doen of niet doen. Gaan we voor de ruimte om gasten te ontvangen, de ruimte voor onszelf, het uitzicht of toch dat kleinere huis waar onze spullen niet inpassen maar goed in het budget past.....Doordat veel bedrijven een tegemoetkoming aan mensen die hier tijdelijk komen werken worden de hoge huurprijzen in stand gehouden. En is het voor degene die zelf beslissen om hier tijdelijk te werken en te wonen enorm lastig in een goede buurt tegen een redelijke huur een leuk huis te krijgen. In die categorie horen wij dus. Gisteren nog een huis gezien maar veel te klein. We dachten obv vd site van de makelaar een mooi gerenoveerd huis te zien maar kregen iets anders te zien. Tot nu toe hebben we alle opties laten gaan, verder zoeken dus.

Inmiddels zijn we fan van de amerikaanse koelkast, wat past daar veel in zeg. Ook wel handig met alle etenswaar in amerikaanse maten. En we snappen nu ook waarom er gezegd werd dat amerikanen onze oven te klein zouden vinden. Ook die zijn hier onwijs groot. Kalkoenen passen er met gemak in.

Krantenkoppen vermelden ‘Dutch government pact bans burqa’.  De krant kent hier dagelijks apart katern over de Dutch Kingdom. Zo ook US/World/Internationaal. We volgen dus nog behoorlijk wat er in Nederland (en de wereld) gebeurd. Ben wel heel erg benieuwd naar de politieke ontwikkelingen, hoe staat NL er werkelijk voor met het Rutte-Verhagen kabinet. Alom bezuinigingen en ieder gaat het voelen.......en behoorlijke kritiek van de andere kamerleden/partijleiders. Zelfs een foto in de krant van onze eigen Rijnhal in Arnhem waar het CDA congres heeft plaatsgevonden. En een foto van een teleurgestelde Ab Klink met medestanders. Zelfs diccidenten Koppejans en Ferrier die Verhagen steunen. Waar gaat het heen met de nlse politiek. Op tv ontvangen we BVN, we kijken dan ook regelmatig Paul en Witteman.

Momenteel is politiek hier ook een hot item. De week dat wij arriveerden waren de verkiezingen. Het was echt een enorme happening, mensen uitgedost in de kleuren en t-shirts van hun partij, ‘feestjes’ op straat. De National Party en UP party vormen hier samen een

coalitie, nog geen idee waar deze partijen voor staan en met welke we ze kunnen vergelijken in NL. 1 oktober stond de krant vol met advertenties om de nieuwe gouverneur van St Maarten, Mr Eugene Holiday, te feliciteren. Hij is 30 september benoemd door onze Bea als gourverneur, zo ook de gouverneur van Curacao. Al die advertenties doen vermoeden, en blijkt ook echt, dat er heel wat te koop is op politiek gebied. Er worden hier ook letterlijk stemmen gekocht. Huurders hoeven bijvoorbeeld geen/minder huur te betalen voor een maand als de hele familie op partij x stemt van de verhuurder.

Afgelopen zaterdag hebben de NP en UP party een akkoord getekend. Niet slecht 1 week na de uitslag. Wel zijn de stemmen opnieuw geteld maar de uitslag bleef gelijk. Voor de 10 dagen die Sint Maarten rest als land van de koninklijke nederlanden is er een nieuwe regering gevormd.

Dagelijks vermeld de krant wel iets over 10-10-10, zijn we er klaar voor of niet......Ik betwijfel het, maar goed. Op zaterdag, vandaag is het al feest in de stad met ’s avonds vuurwerk. En op 10-10-10 is er een parade zijn door de stad. Ben erg benieuwd naar dit spektakel.

De krant is hier een erg belangrijk communicatiemiddel. Dagelijks staan er oproepen in aan het volk, zoals; dien je schade van de orkaan eager in voor 30-sept anders kan het niet meer/ambtenaren in dienst van.....hebben recht op een extra toelage en dienen zich te melden bij...../tips voor vrouwen die op staan gaan; de 4 w’s; when/where/what/who...../ tips om de dengue mug te weren/ oproep om je rekening van je kabeltv te betalen op adres.....anders wordt je afgesloten. Erg bijzonder. Het klinkt als jaren terug in de tijd.

30 sept was ik weer bij migratie. We hadden ’s ochtends om 9.00uur een afspraak, de rij stond buiten.......erg hoopgevend. Ik die man bellen waar ik een afspraak mee had, zit ie in vergadering met de president maar ik moet me wenden tot Souraida. Zogezegd zogedaan, Souraida heeft me netjes ontvangen, maar direct verzocht om later op de dag, om 14.00uur weer terug te komen. Iedereen, zij ook, was namelijk net terug van cursus, er lag dus veel werk waar ze nog doorheen moest. Om 14uur weer die kant op, weer een rij buiten. Maar gelukkig had ik mijn briefje met de afspraak erop. Die hoefde ik maar te laten zien aan de meneer van de beveiliging en ik kon door. En ik werd zelfs aan de andere zijde van het loket geholpen! Erg bijzonder om vandaar alles gade te slaan. Het was te merken dat er een nieuw computersysteem was, iedereen vroeg hulp aan elkaar. Ondertussen kwam ook nog een man de uitslagen van de cursus brengen, 2 niet geslaagd de rest wel. Hij was wel zo netjes nog geen namen te noemen. Iedereen, had op dat moment geen aandacht meer voor zijn klanten, ze wenden zich gewoon of van hun loket met klant. Ja klantvriendelijkheid kennen ze hier niet echt. Al die mensen in die wachtruimte heb ik voor mijn gevoel iedere keer al bij migratie gezien. Ik had gelukkig iedere keer een afspraak en kon zo de rij passeren. Al die mensen moeten keer op keer weer in de rij en krijgen een nummer. De dames roepen van achter hun loket het nummer dat aan de beurt is. Naast de klant helpen moeten ze ook in de gaten houden welk nummer een collega roept. Gaat niet altijd goed natuurlijk. Of verkeerde nummer, of ze roepen niet hard genoeg en gaan al door naar volgende nummer omdat klant niet komt – en die klant maar wachten.

Ondertussen kwam er een dame binnenlopen ‘kijk eens wat er binnen is’ (grote stapel papier...), waar zal ik het neerleggen. Alle bureaus liggen al vol met stapels papier. Niet gek als ze eens iets kwijt zijn. Zegt ze vervolgens tegen de dame die mij helpt, ‘misschien kunnen we een advertentie in de krant zetten met een oproep dat de mensen dit papier komen ophalen’. Wat ze moeten ophalen ben ik nog steeds benieuwd naar, maar dat de krant het middel is om mensen te bereiken wordt weer duidelijk.

In het uurtje dat ik bij migratie gezeten heb, kan ik zo al 10 punten opnoemen hoe het werk daar efficienter gedaan kan worden.

Onze migratieaanvraag is er door, zelfs zonder orginele vog (verklaring goed gedrag) van mij. De uitgeprinte versie voldoet, terwijl ze toch echt het orgineel nodig hebben. Het is onderweg uit NL heb ik gezegd, blijkbaar was dat voldoende. Nu afwachten op een belletje dat onze papieren opgehaald kunnen worden. Hoelang dat gaat duren weet niemand maar kan snel zijn:-)

Inmiddels ook bij de huisarts geweest voor een verwijzing naar de gynaecoloog.

Rene is per 1 oktober gestart met werken. Beginnen met werken betekende kennismaken met de burocratie. Niemand die weet wat Rene precies moet doen. Zijn afdelingshoofd heeft nog vakantie. Hij is niet netjes voorgesteld aan zijn collega’s, computer die het niet doet. Maar ik moet zeggen dat ik ook bedrijven ken, noem geen namen, waar je lang moet wachten totdat je kantoormiddelen zoals computer in orde zijn en waar een echt inwerkprogramma vaak mist. Heel veel anders dan in NL klinkt dit dus niet.

Rene gaat lopend naar zijn werk, dan kan ik nog ergens heen met de auto. Voor mij zijn dus de dagen alleen met de jongens gestart. Op zich niet erg, maar niet zo lekker vanuit een appartementje zonder tuin, zonder eigen plek. Als er een slaapt kunnen we de deur niet uit. En is het vermaken in het appartement of op balkon.

Maandag is Tim jarig maar dat laten we ook nog maar even voorbij gaan. Omdat nu te vieren in ons hotelletje vinden we niet wat. Als het even kan horen daar toch slingers en zelfgebakken appeltaart bij. Gelukkig beseft hij het zelf nog niet zo door dus kan het echte feest ook nog wel even wachten. Gisteren kwam Rene met het goede bericht thuis dat hij maandag vrij heeft. Dus we gaan er wel een leuke dag van maken en taart eten aan de franse kant.

Vanaf zondag regent het hier veel en lang. Geen weer om de deur uit te gaan, wordt ook afgeraden. Dus ik zit zo’n beetje hele dag binnen met de jongens.

Op straat zie je gelijk schade door de enorme regenval. Er stroomt volop water en overal ligt zand en stenen. Kan me voorstellen dat het met echt noodweer geen pretje is. Zelfs nu staat al in de krant dat mensen in lager gelegen gebied rekening moeten houden met stromend water dat schade kan veroorzaken aan oa wegen. Ook een gevaar voor auto’s, er schijnt maar weinig water nodig te zijn om een auto te doen drijven. Er zijn bepaalde plekken met dit weer niet eens meer bereikbaar zijn, zoals ziekenhuis en brandweer. Toch wel essentieel dat je daar ten alle tijde kunt komen. Als het met mijn bevalling maar goed weer is :-), die moet namelijk wel in het ziekenhuis plaatsvinden.

Ook zijn er een aantal woonwijken met noodweer moeilijk toegankelijk.

Er zijn hier geen riolen, en straatputten zoals wij dat kennen. Het water moet dus werkelijk op ‘natuurlijke’ wijze verdwijnen, en baant zich bergafwaarts een weg richting zee en meer.

Achter de stad Philipsburg ligt een meer, dit is ook buiten de oevers getreden. Dit betekent dat het water niet meer weggepompt kan worden het meer in. Tussen het meer en de weg liggen parkeerplaatsen, die staan al blank. Er staat hier en daar nog een verdwaalde auto geparkeerd, die er waarschijnlijk nooit meer weg komt. Er zijn straten afgesloten in en rond Philipsburg voor verkeer. Straten lijken op lage delen riviertjes en het is bijna geen doorkomen aan. Het is goed dat we een hoge auto hebben. Er is ook een rotonde deels afgesloten, die nemen we voor het gemak over de andere helft tegen het verkeer in.

Het zwembad bij het hotel is bijna overstroomt, de plantenbak is een vijver geworden.

Nu al 4 dagen niet gezwommen door het slechte weer. Het is gewoon geen zwemweer door de regen en door alle regen is het water in het zwembad ijskoud.

De jongens hebben wel heerlijk in het water gespeeld en waren doorweekt. Het kan hier regenen maar echt koud is het niet dus dat scheelt weer.

De hele week Rene ook maar met de auto opgehaald van zijn werk. Als hij had moeten lopen was hij doorweekt thuis gekomen. Dit laatste is dus donderdag gebeurd. Iedereen moest voor 12 uur het kantoor uit zijn, het zou dicht gaan ivm het slechte weer. Tim lag te slapen dus Rene moest lopend naar huis, en was inderdaad helemaal doorweekt.......

Wanneer de overheid kantoren sluit ivm slecht weer volgt meestal het bedrijfsleven ook en dan ligt alles gewoon stil.

Ik zou nog bij iemand op bezoek gaan deze week, maar met dit slechte weer ga ik niet want ze wonen op een onwijs steile heuvel die ik nu liever wil vermijden. Afwachten tot de wegen weer droog en veilig zijn.

Iedereen zegt dat ze dit al heel erg lang niet meegemaakt hebben. We hebben dus vette pech. Het noodweer komt door de subtropische storm Otto. Verwachting is dat het vanaf het weekend beter wordt.

Met dit weer snap je ook dat iedereen een droger heeft. De was droogt nu voor geen meter, alles blijft vochtig. En wij denken dat je het met enkel een wasmachine kunt redden. Door het slechte weer ook ongeveer al week geen tv en internet. Alle dvd-tjes kennen de jongens nu uit het hoofd....

Vanaf vrijdag komt het leven weer beetje op gang. Het is droog, de zon schijnt. De brandweer is nog volop bezig water weg te pompen (waarheen?). Er zijn nog wel straten afgesloten. De verkeerschaos is groot. Veel zand en stenen op de weg, ook veel gaten in wegen. Dit alles veroorzaakt lange files. De brandweer verwacht nog een week bezig te zijn met pompen alvorens het meer weer op het oude waterniveau is. En er wordt al dagen zand weggegraven bij het strand voor de waterstroom richting zee. Door de wind en ruige zee slaat deze ‘watergang’ iedere keer dicht met zand.  

Afgelopen zondag zijn we naar de dierentuin geweest. We hebben gelijk een jaarkaart gekocht, als we 4x geweest zijn hebben we het er al uit, en aangezien het ongeveer het enige uitje is wat je hier kunt maken zal dat vast lukken. Gijs ging voor de leeuwen, maar helaas die waren er niet. Wel heeeeeel veel papegaaien en andere vogels. Verder ook nog schilpadden, krokodillen, zwijntjes, struisvogel (met 1 oog), soort tijger, uil, aapjes, konijnen en geitjes.

Maar het mooist zijn dan toch weer de hagedissen en leguanen die er in het wild leven. Het is geen Burgers Zoo maar de jongens vonden het erg mooi. En gelukkig was er ook nog een klein speeltuintje bij.

We zien hier ook veel pelikanen, mooi om te zien hoe ze boven de zee zweven en opeens op een vis duiken. De jongens vinden het ook mooi en noemen nu zelfs duiven een pelikaan.

We hebben inmiddels 2 telefoonnummers van Sint Maarten waar we voorlopig op bereikbaar zijn. Charlotte 0599  5876108 /René 0599 5870718

Middels 0900 nr zijn we redelijk goedkoop bereikbaar.

Hopelijk kan ik in het volgende bericht melden dat we een eigen plek hebben! Duim met ons mee.

Vele groeten maar weer, Charlotte, René, Gijs, Tim.