bijna 2011

Alweer een maand geleden dat we een berichtje hebben gestuurd.

We zitten nu ook alweer een maand in ons huis! Leuk om alles uit te pakken, je te verbazen over zaken die mee zijn gekomen en die je helemaal niet nodig hebt, en blije kindjes bij het zien van hun vertrouwde spullen. We doen weer volop spelletjes, puzzels, bouwen met de lego en knutselen. Al missen ze ook aantal zaken, maar dat ligt in de opslag. Gijs denkt dat de verhuizers het hebben laten liggen in het huis met 1 douche. Zo noemt hij nog altijd ons huis in Arnhem. En een blije man en kinderen met alle potten nutella, pindakaas, beschuiten etc die mee zijn gekomen :-).

Natuurlijk hebben we teveel spullen meegenomen. Ik kan me niet voorstellen dat ik al mijn kleren hier ooit zal dragen...........En dat we de grasmaaier gaan gebruiken. TV en vaste computer + printer zullen we ook niet gebruiken. En onze fietsen zullen ook meer in het ‘schuurtje’ staan dan gebruikt worden, al wil René eigenlijk 1x week op de fiets. Daarentegen gaat de mountainbike straks (als we alles onder controle hebben met nr 3 erbij), ieder weekend gebruikt worden.

De verhuizing zelf was niet echt een feest. De verhuizers waren veel te laat. Gelukkig is het wel gelukt al het spul de 1^e dag in huis te krijgen en bedden in elkaar te hebben voor de 1^e nacht. Al hebben wij 1^e week nog in het logeerbed geslapen en niet in ons waterbed.  De 1^e dag hadden we nog geen elektriciteit. Het was letterlijk camperen in ons eigen huis, overal kaarsjes, geen warm eten. En dan ook nog een ziek mannetje. Tim had in de week dat we zijn verhuisd zware keelontsteking, slapeloze nachten, hele hoge koorts, rampzalig.

De verhuizers zouden de 2^e dag terugkomen om onder andere het klimhuis voor de jongens in elkaar te zetten en ons waterbed. Die verhuizers staan ook letterlijk te kijken hoe een collega iets doet, en helpen elkaar niet. We hebben een metalen opbergrek en daar haalde er 1-tje gigantisch zijn vingers aan open, 1 verhuizer uitgeschakeld maar geen andere die het overneemt. Het klimhuis van de jongens klopte voor geen meter, planken werden scheef erop gezet. René heeft ze snel naar huis gestuurd toen hij zag hoe ze bezig waren. Uiteindelijk dus veel zelf gedaan.

Het huis bevalt prima, de plek bij harde wind minder, en die hebben we de laatste weken veel gehad....Deuren kunnen dan niet openen, buiten zitten voor het huis is dan geen feest, en de was waait dan ongeveer van de waslijn, veel zout zeewater tegen de ramen en in huis. Maar hartje zomer zal het hier lekker toeven zijn met een frisse bries.

Ons water wordt verwarmd door de zon. Slecht weer betekent dus een ‘koude’ douche. Nu is het water nooit ijskoud, maar ook hier is beetje warm water met douchen wel lekker.

Ons huis kent nog altijd wat mankementen. Maar hier aan de franse kant kennen deze dezelfde snelheid van werken als aan de Ilse kant. Afwachten wanneer zaken gerepareerd worden.

We hebben een klein zwembad bij het huis, zo’n 4*2, maar dat wordt sinds deze week gemaakt. Tot op heden was het een vijver met regenwater en soms een verdwaalde krab of hagedis erin. Dit weekend wordt het mooi weer en zullen we onze 1^e duik gaan nemen.

We wonen dicht aan de zee, hebben dus uitzicht op passerende zeilbootjes, motorbootjes, surfers, kitesurfers, snorkelaars. Er zit hier veel koraal, dus we kunnen mooie schelpen gaan verzamelen.

Inmiddels zijn we ook een 2^e auto rijker, een suzuki grand vitara. We hebben nu een automaat en schakelwagen. Goed nadenken dus in welke auto je stapt. Gelukkig ben ik nog niet de fout ingegaan. Rene stond met de automaat opeens stil toen hij de koppeling in wilde trappen......

Onze nissan heeft ook al de 1^e reparatie gehad, lekke band en we verloren veel olie. We hebben nog week met die lekkende olie gereden want we hadden nog geen 2^e auto. En dag voor de auto naar de garage zou gaan hadden we opeens lekke band. Die week is Rene met de fiets naar zijn werk gegaan, half uur berg op berg af.

Iedere week worden de auto’s gewassen om ze beetje mooi te houden en te beschermen tegen al het zeewater. Na veel wind zie je amper iets door de ramen door al het zout.

Verder blijven we ons verbazen hoe zaken hier gaan en heb ik al regelmatig tot 100 geteld.

Van de week was ik naar het vliegveld, ik dacht ga maar eens langs om te infomeren of ons kiddyboard al terecht is want de telefoon werd nooit opgenomen. Na paar keer van kastje naar de muur kwam er eindelijk een meneer die me tewoord kon staan. Geen kiddyboard......maar ze gaan het vergoeden. Ik ons telefoonnummer achtergelaten want meneer moest met zijn manager gaan overleggen, die middag zou ik zeker gebeld worden! Dat moet dus nog gebeuren.

Op het werk van Rene is er nog weinig verbetering. Hij heeft 1001 ideeën maar de bereidheid te veranderen is nog altijd minimaal. En als hij dan een plan bespreekt met zijn leidinggevende wordt gelijk gezegd ‘dat kan toch niet want........’ Tja als je nooit iets probeert aan te pakken om te verbeteren zal er ook nooit iets verbeteren.  Dan blijft er wateroverlast van septic tanks, dan blijft frankrijk in nlse deel van sint maarten afval storten, dan blijft het file probleem etc.

Via zijn werk hoort Rene ook ‘geweldige’ verhalen, veelal politiek gerelateerd. Zoals eerder verteld worden hier stemmen gekocht om zetels te winnen met je politieke partij. Nu mogen enkel de inwoners met de nederlandse nationaliteit hier stemmen. Aangezien er genoeg illegalen zijn worden dus antilianen die elders wonen en de nederlandse nationaliteit hebben hiernaartoe ‘gekocht’ ten tijde van verkiezingen. Afgelopen verkiezingen ook een vliegtuig vol uit NL, tickets werden betaald incl huurauto en soms verblijf.  Vervelende voor de betalende partij was dat een vliegtuig door het slechte weer was uitgeweken en hier pas na de verkiezingen is gearriveerd. Geval van geld over de balk en onvoldoende zetels om in parlement te komen.

De gouverneur hier had in zijn verkiezingsprogramma de bouw van een brug over het meer. Deze brug zou er moeten komen om onder andere het fileprobleem van het vliegveld richting stad aan te pakken. Op zich lijkt dit logisch. Maar de weg waar de brug op uit zal komen is niet breed genoeg om al ‘t verkeer aan te kunnen, ofwel de file zal verplaatst worden. Eigenlijk moet eerst het bestemmingsplan gewijzigd worden om ook een nieuwe weg aan te leggen aan de andere kant van de brug. Maar waarom wachten op procedures die lang zullen gaan duren. Het project brug is dus al aanbesteed en er gaat meer dan 30 miljoen uitgegeven worden terwijl men niet weet of het fileprobleem straks opgelost is of enkel verplaatst. En wij durven te zeggen dat deze enkel verplaatst. De weg is slecht en smal en zal geen goede doorstroom kennen richting stad.

De gouverneur zegt dat hij niet achter de aanbesteding zit maar de projectontwikkelaar. Ondertussen laat hij  het wel gebeuren terwijl hij toch in de positie is om hier een halt toe te roepen, Maar die aannemer die nu de brug gaat bouwen is natuurlijk een vriendje van....

Rond de stad Philipsburg gaat ook een soort rondweg komen, dit ook om file in de stad te verminderen Achter de stad ligt een meer (ander dan hierboven genoemd) waar zand wordt ingestort voor de rondweg. Nu worden deze stukken opgespoten zand gebruikt om te parkeren en de stad in te kunnen. Vraag me nu al af waar die auto’s moeten parkeren als die rondweg er zal zijn. Of we gaan meemaken dat de rondweg realiteit is geen idee. Ze zullen ook nog maatregelen moeten nemen in geval van zware regenval. Want dit meer was overstroomt met de zware regen die we hier hadden. Gebeurd dit weer dan betekent dit ook een rondweg die onder water staat. Vele uitdagingen hier dus.

Verbazingwekkend genoeg worden de laatste weken wegen opnieuw geasfalteerd. Geen gaten dichten met wat cement maar werkelijk hele stukken weg krijgen nieuw asfalt. Dat rijdt een stuk prettiger dan alle kuilen moeten omzeilen. Wel veroorzaken deze wegwerkzaamheden weer files, maar als het goed is rijdt het straks weer lekker door. Nog lang niet alle ‘tere’ plekken zijn aan de beurt geweest maar het begin is er.

Zo zie je maar weer waar de nabije start van het hoogseizoen goed voor is. Vanaf medio december start het hoogseizoen en dan wil men alles tip top in orde hebben. Veel gebouwen en scholen worden ook weer voorzien van een nieuwe verflaag.  

Het is de 2^e week dat de jongens ’s ochtends naar de kinderopvang gaan. We hebben de dichtstbijzijnde kinderopvang gekozen. Er zitten nu 3 nederlandse blonde jongetjes. Van echte integratie is nog niet te spreken maar ze vinden het leuk, ’s ochtends gaan ze enthousiast de deur uit. Engelse taal hebben we ze ook nog niet op kunnen betrappen maar dat zal snel genoeg komen. Al zegt de juffrouw dat Gijs het al oppakt.

Opvang is echt niet te vergelijken met hoe we het in NL kennen. Hier gaan alle kindjes tegelijk slapen. Om 12 uur eten ze warm, gaan ze douchen en gaan ze op een veldbedje liggen. Ze slapen dan tot ongeveer 15uur. Het is ook heel normaal dat de kinderen hier tot 22uur op zijn, en ongeveer gelijk met de ouders naar bed gaan. We schatten in dat Gijs echt niet meer gaat slapen en we willen graag het nederlandse ritme hanteren. Dan hebben we ook nog een beetje avond voor ons zelf. Tim is nogal eens moe als ik hem ophaal, de ene keer hebben ze hem al op matrasje gelegd, andere keer ligt hij gewoon op de grond, en vaak genoeg slaapt ook hij niet meer. Maar dan valt hij rond 18uur aan tafel in slaap. Warm eten doet Gijs daar ook niet, hij zegt altijd ‘ik vond de macroni niet lekker’. En douchen vinden ze allebei niet leuk, dat proberen ze dus maar niet meer bij ze, wel krijgen ze schone kleren aan na het middageten.

Vlakbij de opvang zit een school waar we Gijs straks naartoe willen doen als hij 4 wordt. Helaas zeggen ze nu geen plek te hebben, en instromen in januari is ook niet erg gewenst. We hebben uiteindelijk René’s leidinggevende laten bellen naar de school en Gijs staat nu op de reservelijst. Gaat er een kindje weg dan kan hij met zijn 4^e verjaardag instromen.

We zijn wel erg benieuwd hoe het dan met Tim op de opvang zal gaan, want nu is zijn grote broer natuurlijk dichtbij. En wat zijn broer doet wil hij ook.....

Ik heb nu ’s ochtends dus vrij! heerlijk wat tijd voor mezelf, wat rust en tijd voor de voorbereiding op nr 3. De laatste weken heb ik last van mijn rug dus rust is goed. Maar al weten degene die me goed kennen dat ik het woord rust niet ken:-). Ben dus druk genoeg met vanalles en nog wat. Al is het de dagelijkse dweilbeurt, was, boodschappen. Maar ik verplicht mezelf ook een boekje te lezen. Het weer is niet zo geweldig, veel bewolking, dus een lekker terrasje of strand is er nog niet van gekomen. Eind van de week gaat de zon weer schijnen dus dan wordt het hopelijk echt genieten.

Afgelopen weekend hebben we sinterklaas gevierd, op het strand, Een tentje waar we vaker komen kreeg Sint en Piet op bezoek, incl cadeaus ( door de ouders afgegeven natuurlijk). Er lag een boot voor de kust die door Gijs al de stoomboot werd gedoopt. Zijn ogen waren dus steeds op de boot gericht, waar blijven Sint en Piet nu. Ze waren natuurlijk al lang aan land en kwamen aanwandelen. Kinderen mochten om beurten een cadeau komen halen. Toen Gijs en Tim aan de beurt waren was Gijs gevlogen, met pepernoten aan de picknicktafel en Tim was in huilen uitgebarsten toen we dichtbij Piet kwamen. En op tv vinden ze het geweldig:-)

De cadeaus en pepernoten vielen in goede smaak. Al met al een erg geslaagde sinterklaas!

Hier is men meer met kerst dan met sinterklaas bezig. De Sint is van de echte nederlanders. De winkels liggen al weken vol met kerstartikelen en lekkernij. Er zijn echte kerstbomen te koop, deze kosten maar liefst 35-70 dollar! dan heb je er wel een die tot in januari groen blijft. Wij gaan niet aan een kerstboom beginnen. Uit NL hebben we wel wat kerstversiering mee, maar er hangt nog niets. Hier zijn vele huizen al versierd en voorzien van kerstboom.

De opvang organiseert ook nog een kerstviering. Maar eens zien of we daar naartoe gaan.

De jongens zijn sinds dit weekend ook heuse surfboys. We dachten dat ze er nog beetje klein voor waren maar ze vinden het echt geweldig op de hun surfboards. Ze lopen met het surfboard op het hoofd richting zee, echt heel stoer. De hele zatermiddag zijn ze er druk mee geweest, plankje op en af, in de branding erop staan en liggen, en paps natuurlijk helpen om ze voor de golven uit richting strand te duwen en dat gaat supergoed.

Komend weekend zijn we druk met afspraken, met al onze potentiële oppas voor als ik ga bevallen. Niet iedereen is heel de maand december op het eiland, maar we hebben nu 3 stellen achter de hand. Een stel gaat niet weg in de decembermaand, denk dat zij de ‘pineut’ zijn. Dat moet dus goed komen. Wel hopen dat het weer in het weekend gebeurd want dat is voor iedereen het handigste.

Hoe de komende weken verder zullen lopen hangt ook af van nr 3, al gaan we wel gewoon door met alles. Maar het aftellen is wel beetje begonnen. Binnen nu en 4 weken zijn we een antilaantje rijker in de familie!

We zijn er bijna helemaal klaar voor. Dit weekend moet alles gereed zijn voor het geval dat.

Officieel krijgt Rene 2 dagen verlof, maar hij mag meer verlof opnemen indien gewenst en nodig. Wenselijk is dat zeker:-), ook omdat we begin/medio januari ons 1^e bezoek uit NL krijgen. Rene’s ouders komen voor 3 weken. Gezellig om bezoek te krijgen in het verre Sint Maarten!

Tot volgende keer weer.

Charlotte, René, Gijs, Tim

De kop is eraf

De kop is eraf......Inmiddels zijn we ruim 6 weken uit nederland weg. Zolang hebben we nog nooit in een hotel gezeten. Zolang ben ik zelfs nog nooit op vakantie geweest. Nu voelt het ook niet als vakantie maar toch. Nog nooit zolang met de kinderen in 1 bed gelegen. Nog nooit zolang niet gesport en niet op onze fietsen gezeten. Nog nooit zo weinig sociale ‘verplichtingen’ gehad. Nog nooit zoveel boeken gelezen in 6 wk. Ik had paar boeken mee voor de eerst weken maar gelukkig heeft de receptie in het hotel ook een kleine bibliotheek.

.....en zo kunnen we vast nog even doorgaan.....

We raken al gewend dat je alles met de auto doet, de kinderen ook overigens. Lekkere van de auto is dat je heerlijk in de airco zit. Al proberen we ook regelmatig met de ramen open te rijden, anders wennen we nooit aan de hitte. We sliepen eerst ook met airco aan, nu enkel nog met de ventilator.

We hebben een huis, en wel aan de franse kant! Eindelijk. Afgelopen vrijdag de sleutel gekregen, maar 2 november is de verhuizing, eerder kon het verhuisbedrijf niet. Die paar dagen extra is niet zo’n probleem want vandaag was er nog geen elektriciteit, het zou afgelopen maandag al aangesloten zijn. Hopelijk is het er 2 november wel. En kan dan het ‘echte’ leven beginnen. Zaterdagochtend werd onze koelkast geleverd, hebben we een wasmachine gekocht en het huis ‘schoongemaakt’.

Internet moeten we nog regelen, maar we kijken er al naar uit dat we dit straks zelf hebben. Dan kunnen we intensiever contact hebben met het thuisfront, vrienden en familie. Nu is het toch wel erg lastig om naar een locatie te gaan waar je kunt internetten en skypen.

We wonen straks in een wijkje met 36 huizen, dit jaar opgeleverd. De franse project-ontwikkelaar heeft een Ikea container laten overkomen. We hebben een Ikea-keuken, ikea-kranen, ikea-kledingkasten. Dan komen straks uit onze container ook vast nog wat ikea spulletjes en dan zijn we helemaal ikea-proof! Verder hebben we een eigen zwembadje voor de afkoeling, wonen we op loopafstand van het strand en is er een gezamenlijke tennisbaan. Komende week wordt een hekwek rond de tuin geplaatst. Ook zitten we op loopafstand van een minimarket, creperie, pizzeria en haven. Wel wat verder uit de stad dan we wilden. Die 2^e auto wordt dus ook een dezer dagen gekocht.

Verder is het wijkje vlak en kunnen de kinderen lekker fietsen en spelen. Genoeg andere kindjes in de wijk, veelal franse kinderen. Als we terug komen spreken ze wellicht 3 talen.......

Voordelen van de franse kant zijn; een betaalbaar huis, 220 volt (dus geen amerikaanse wasmachine waar je was niet echt schoon en mooi van wordt), goedkope energie en nooit stroomuitval. We leven straks letterlijk als god in frankrijk :-), maar dan wel op sint maarten.

Komende tijd heeft René ‘veel’ vrij. Voor de verhuizing krijgt hij 2 dagen vrij. 11 november is Sint Maartensdag, komt ie toch hier vandaan...... En ook dan heeft René vrij. Een lekker vooruitzicht.

Dit weekend waren er overal halloweenparty’s. De krant heeft er de hele week al een speciale bijlage voor. Een feest waar wij niets mee hebben maar aangezien het hier behoorlijk amerikaans is hoort dit feest erbij. In de supermarkt dus geen pepernoten maar alles gericht op halloween, veel chocolade en overal pompoenen.

Verder alles z’n gangetje. Als je op ’n dag zo’n 2 dingen plant weet je dat je dag wel volzit. Van de week ging ik in de ochtend iets regelen voor een verzekering voor het huis. Naar de franse kant rijden, daar ruim uur bezig geweest toen weer terug. En ’s middags naar de verloskundige in het ziekenhuis. Daarna Rene ophalen van z’n werk. Dag voorbij.

Iedere keer als je in het ziekenhuis komt moet je je ‘inschrijven’. Wist ik veel. Ik was precies op tijd in de veronderstelling dat ik zo door kon lopen, niet dus. Voor deze ene keer mocht ik me achteraf inschrijven. Dit heeft met de verzekeringsmaatschappij te maken. Vreemd verhaal, en het kost gewoon veel extra tijd. Nu moet ik nog keer terug, in de ochtend want dan is het lab open, om bloed te prikken voor mijn ijzer. Ben benieuwd of ik me dan weer moet inschrijven. Alles is overigens goed met mij en de kleine, alles erop en eraan en voldoende beweging. Bij iedere controle krijg ik een echo, anders dan in nl, dus dat is erg leuk. Er bevalt hier overigens niemand thuis. Als het straks zover is hoef je ook niet eerst te bellen en te overleggen met een verloskundige, je gaat gewoon op eigen gevoel naar het ziekenhuis.

Zo’n beetje alles wat (iedereen die) uit nederland komt en hier voor de overheid komt werken wordt eerst in ons hotel overgebracht. Ondertussen zitten hier hoofd financiën, hoofd binnenlandse zaken, hoofd buitenlandse zaken. Hoofd financiën woont hier gewoon voor de duur van zijn aanstelling. We maken wel eens een praatje met hem. Hij moet een begrotingstekort van 1,3 miljoen zien te dichten. Men heeft hier 6 wk de tijd voor anders moet er vanuit NL een ‘onafhankelijke’ partij worden binnengehaald om dit op te gaan lossen. Probleem is dat men wel weet waar de begrotingsfouten zitten maar ze willen er niets aan doen. Er staan hier  kosten op de overheidsbegroting die geen overheidskosten zijn. Er zijn hier verschillende stichtingen die werken met vrijwilligers, maar die vrijwilligers worden ondertussen allemaal goed betaald. Veel mensen willen hier vrijlwilliger zijn. Er staan talloze mensen op de loonlijst die niet meer actief aan het werk zijn. Iedereen weet om wie het gaat maar er worden geen maatregelen genomen. René kent ook een aantal voorbeelden op zijn afdeling. Zo is er een collega die zo nu en dan komt, en als hij er is dan zit hij de hele dag foto’s te bewerken, daar heeft hij blijkbaar een eigen bedrijf in. Een andere collega wiens vrouw met complicaties rond de zwangerschap in het ziekenhuis ligt (in curacao) heeft zich ziekgemeld maar wordt dagelijks op Sint Maarten gezien.

Er werken hier zo’n 1400 mensen bij de overheid. Als we in nederland naar een vergelijkbare gemeente kijken werken er ongeveer 500 mensen. Het kan dus allemaal wat efficienter en effectiever.

Men begrijpt het wel maar wil het niet veranderen. Die hulp uit nederland, de controle, zal zeker komen en nodig zijn om dergelijke zaken echt op te lossen.

Van de week werd mijn cv nog aangeboden aan hoofd financiën. Een goed gevoel maar ik heb er nu niets aan. Voor de afdeling financiële zaken moeten een hoop nieuwe medewerkers geworven worden maar het lukt niet op de gebruikelijk wijze om deze mensen binnen te halen.

Inmiddels is mijn vog binnen, 3 weken later dan gepland, en dan was het nog wel aangetekend. maar het is er. Ik heb het document nog niet nodig gehad, want onze migratiepapieren hebben we nog steeds niet. En de administratieve rompslomp was 30 september al in orde. Nu snap ik die duizenden illegalen hier..........

Laatst reden we achter een vrachtwagen met een hijskraan op z’n oplegger. Op zich niet zo bijzonder maar er zat een kerel op de hijskraan die zo nu en dan bovenop de hijskraan klom. We bekeken dit vol verbazing, maar later begrepen we het. Hier en daar hangen de elektrische tijd draden laag over de weg. De man op de hijskraan moest dus aanwijzingen geven aan de vrachtwagen chauffeur waar deze onder de bedrading doorpast. Handig maar levensgevaarlijk.

Afgelopen week lagen er 4 cruiseschepen in de haven. Een goede start van het toeristenseizoen voor Sint Maarten. Er zijn ongeveer 15.000 toeristen en 5000 bemanningsleden aan land. De stad is dan bommetjevol, alle huurauto’s zijn verhuurd, de casino’s, sieraden- en drankwinkels doen goede zaken. Komende maand liggen er nog aantal keer 4 cruise schepen tegelijk in de haven.

De kinderen vinden het prachtig om deze grote boten te zien. De ene boot is ook nog groter dan de andere, je ziet de grote tv screens op het dek, en de glijbanen van de zwembaden. In de krant stond dat er een nieuw schip, grootste van de wereld, is gebouwd van wel 16 decks hoog, 72 meter boven de waterspiegel en 370 mtr lang. Die zien we hier vast nog eens.

Vanochtend zijn we naar het strand geweest. Samen met een ander nlse stel, ook met 2 kindjes, beiden zo’n half jaar jonger dan de onze. Erg gezellig. We zullen zeker vaker samen afspreken. En hebben het al gehad over samen borrelen met de feestdagen.

Zij weten het zelf nog niet maar wellicht zijn ze ook onze oppas als ik ga bevallen. Eerst nog maar paar keer afspreken!

Jullie hebben vast meegekregen dat er hier een nederlander dood is gevonden aan de kant van de weg. De telegraaf sprak van moord, de dag daarna werd dat hier in de krant weer tegengesproken, want dit is blijkbaar nog niet bewezen.

Het lijkt overigens niet vreemd dat je hier zomaar geschept kunt worden langs de weg. Er zijn nauwelijks, eigenlijk geen, voetpaden naast de weg. Mensen lopen gewoon, al is het donker, aan de rand van de weg. Ze hebben geen lampje of veiligheidsvest aan dus zijn op het laatste moment pas te zien. Levensgevaarlijk terwijl dit toch makkelijk lijkt om veiliger te maken. Zorg eerst al dat alle straatlantaarns werken, doen ze ook niet. In de krant wordt hier volop over geklaagd, dat het onveilig is, en aan de andere kant dat het zoveel geld kost de lampen te maken. Wat is in dit geval belangrijk....

Het eiland heeft maar liefst 1 kruising met stoplichten en nu gaan ze op deze kruising een rotonde aanleggen. Straks is het eiland dus volledig stoplichtvrij. Voor voetgangers zijn er al helemaal geen stoplichten om over te steken.

Ze kennen hier dezelfde verkeersregels die wij kennen maar dingen gaan toch ook weer anders. Je neemt vaak gewoon de ruimte of voorrang. Als je staat te wachten om over te steken wordt ook regelmatig met lichtsignaal of getoeter duidelijk gemaakt dat je kunt gaan. Rotonde rijden vinden ze moeilijk stond laatst in de krant, daar gebeuren danook vaak  ongelukken.

Er is hier nauwelijks een schadeloze auto. Er wordt regelmatig iets geraakt, een andere auto, paaltje of wat dan ook, we hebben dit gelukkig nog niet gehad en hopen dit zo te houden.

vele groeten en tot de volgende keer!

Charlotte, René, Gijs, Tim

MAAND 1

Alweer bijna 4 weken verder. Nog geen huis rijker maar sinds 1 oktober wel een auto rijker, een nissan pathfinder, een oude bak met deuken en roestplekjes maar motorisch goed. Nu nog een huis. We hebben het huis van onze dromen gezien, we willen het graag maar zit iets teveel boven budget. Dagelijks de twijfel van doen of niet doen. Gaan we voor de ruimte om gasten te ontvangen, de ruimte voor onszelf, het uitzicht of toch dat kleinere huis waar onze spullen niet inpassen maar goed in het budget past.....Doordat veel bedrijven een tegemoetkoming aan mensen die hier tijdelijk komen werken worden de hoge huurprijzen in stand gehouden. En is het voor degene die zelf beslissen om hier tijdelijk te werken en te wonen enorm lastig in een goede buurt tegen een redelijke huur een leuk huis te krijgen. In die categorie horen wij dus. Gisteren nog een huis gezien maar veel te klein. We dachten obv vd site van de makelaar een mooi gerenoveerd huis te zien maar kregen iets anders te zien. Tot nu toe hebben we alle opties laten gaan, verder zoeken dus.

Inmiddels zijn we fan van de amerikaanse koelkast, wat past daar veel in zeg. Ook wel handig met alle etenswaar in amerikaanse maten. En we snappen nu ook waarom er gezegd werd dat amerikanen onze oven te klein zouden vinden. Ook die zijn hier onwijs groot. Kalkoenen passen er met gemak in.

Krantenkoppen vermelden ‘Dutch government pact bans burqa’.  De krant kent hier dagelijks apart katern over de Dutch Kingdom. Zo ook US/World/Internationaal. We volgen dus nog behoorlijk wat er in Nederland (en de wereld) gebeurd. Ben wel heel erg benieuwd naar de politieke ontwikkelingen, hoe staat NL er werkelijk voor met het Rutte-Verhagen kabinet. Alom bezuinigingen en ieder gaat het voelen.......en behoorlijke kritiek van de andere kamerleden/partijleiders. Zelfs een foto in de krant van onze eigen Rijnhal in Arnhem waar het CDA congres heeft plaatsgevonden. En een foto van een teleurgestelde Ab Klink met medestanders. Zelfs diccidenten Koppejans en Ferrier die Verhagen steunen. Waar gaat het heen met de nlse politiek. Op tv ontvangen we BVN, we kijken dan ook regelmatig Paul en Witteman.

Momenteel is politiek hier ook een hot item. De week dat wij arriveerden waren de verkiezingen. Het was echt een enorme happening, mensen uitgedost in de kleuren en t-shirts van hun partij, ‘feestjes’ op straat. De National Party en UP party vormen hier samen een

coalitie, nog geen idee waar deze partijen voor staan en met welke we ze kunnen vergelijken in NL. 1 oktober stond de krant vol met advertenties om de nieuwe gouverneur van St Maarten, Mr Eugene Holiday, te feliciteren. Hij is 30 september benoemd door onze Bea als gourverneur, zo ook de gouverneur van Curacao. Al die advertenties doen vermoeden, en blijkt ook echt, dat er heel wat te koop is op politiek gebied. Er worden hier ook letterlijk stemmen gekocht. Huurders hoeven bijvoorbeeld geen/minder huur te betalen voor een maand als de hele familie op partij x stemt van de verhuurder.

Afgelopen zaterdag hebben de NP en UP party een akkoord getekend. Niet slecht 1 week na de uitslag. Wel zijn de stemmen opnieuw geteld maar de uitslag bleef gelijk. Voor de 10 dagen die Sint Maarten rest als land van de koninklijke nederlanden is er een nieuwe regering gevormd.

Dagelijks vermeld de krant wel iets over 10-10-10, zijn we er klaar voor of niet......Ik betwijfel het, maar goed. Op zaterdag, vandaag is het al feest in de stad met ’s avonds vuurwerk. En op 10-10-10 is er een parade zijn door de stad. Ben erg benieuwd naar dit spektakel.

De krant is hier een erg belangrijk communicatiemiddel. Dagelijks staan er oproepen in aan het volk, zoals; dien je schade van de orkaan eager in voor 30-sept anders kan het niet meer/ambtenaren in dienst van.....hebben recht op een extra toelage en dienen zich te melden bij...../tips voor vrouwen die op staan gaan; de 4 w’s; when/where/what/who...../ tips om de dengue mug te weren/ oproep om je rekening van je kabeltv te betalen op adres.....anders wordt je afgesloten. Erg bijzonder. Het klinkt als jaren terug in de tijd.

30 sept was ik weer bij migratie. We hadden ’s ochtends om 9.00uur een afspraak, de rij stond buiten.......erg hoopgevend. Ik die man bellen waar ik een afspraak mee had, zit ie in vergadering met de president maar ik moet me wenden tot Souraida. Zogezegd zogedaan, Souraida heeft me netjes ontvangen, maar direct verzocht om later op de dag, om 14.00uur weer terug te komen. Iedereen, zij ook, was namelijk net terug van cursus, er lag dus veel werk waar ze nog doorheen moest. Om 14uur weer die kant op, weer een rij buiten. Maar gelukkig had ik mijn briefje met de afspraak erop. Die hoefde ik maar te laten zien aan de meneer van de beveiliging en ik kon door. En ik werd zelfs aan de andere zijde van het loket geholpen! Erg bijzonder om vandaar alles gade te slaan. Het was te merken dat er een nieuw computersysteem was, iedereen vroeg hulp aan elkaar. Ondertussen kwam ook nog een man de uitslagen van de cursus brengen, 2 niet geslaagd de rest wel. Hij was wel zo netjes nog geen namen te noemen. Iedereen, had op dat moment geen aandacht meer voor zijn klanten, ze wenden zich gewoon of van hun loket met klant. Ja klantvriendelijkheid kennen ze hier niet echt. Al die mensen in die wachtruimte heb ik voor mijn gevoel iedere keer al bij migratie gezien. Ik had gelukkig iedere keer een afspraak en kon zo de rij passeren. Al die mensen moeten keer op keer weer in de rij en krijgen een nummer. De dames roepen van achter hun loket het nummer dat aan de beurt is. Naast de klant helpen moeten ze ook in de gaten houden welk nummer een collega roept. Gaat niet altijd goed natuurlijk. Of verkeerde nummer, of ze roepen niet hard genoeg en gaan al door naar volgende nummer omdat klant niet komt – en die klant maar wachten.

Ondertussen kwam er een dame binnenlopen ‘kijk eens wat er binnen is’ (grote stapel papier...), waar zal ik het neerleggen. Alle bureaus liggen al vol met stapels papier. Niet gek als ze eens iets kwijt zijn. Zegt ze vervolgens tegen de dame die mij helpt, ‘misschien kunnen we een advertentie in de krant zetten met een oproep dat de mensen dit papier komen ophalen’. Wat ze moeten ophalen ben ik nog steeds benieuwd naar, maar dat de krant het middel is om mensen te bereiken wordt weer duidelijk.

In het uurtje dat ik bij migratie gezeten heb, kan ik zo al 10 punten opnoemen hoe het werk daar efficienter gedaan kan worden.

Onze migratieaanvraag is er door, zelfs zonder orginele vog (verklaring goed gedrag) van mij. De uitgeprinte versie voldoet, terwijl ze toch echt het orgineel nodig hebben. Het is onderweg uit NL heb ik gezegd, blijkbaar was dat voldoende. Nu afwachten op een belletje dat onze papieren opgehaald kunnen worden. Hoelang dat gaat duren weet niemand maar kan snel zijn:-)

Inmiddels ook bij de huisarts geweest voor een verwijzing naar de gynaecoloog.

Rene is per 1 oktober gestart met werken. Beginnen met werken betekende kennismaken met de burocratie. Niemand die weet wat Rene precies moet doen. Zijn afdelingshoofd heeft nog vakantie. Hij is niet netjes voorgesteld aan zijn collega’s, computer die het niet doet. Maar ik moet zeggen dat ik ook bedrijven ken, noem geen namen, waar je lang moet wachten totdat je kantoormiddelen zoals computer in orde zijn en waar een echt inwerkprogramma vaak mist. Heel veel anders dan in NL klinkt dit dus niet.

Rene gaat lopend naar zijn werk, dan kan ik nog ergens heen met de auto. Voor mij zijn dus de dagen alleen met de jongens gestart. Op zich niet erg, maar niet zo lekker vanuit een appartementje zonder tuin, zonder eigen plek. Als er een slaapt kunnen we de deur niet uit. En is het vermaken in het appartement of op balkon.

Maandag is Tim jarig maar dat laten we ook nog maar even voorbij gaan. Omdat nu te vieren in ons hotelletje vinden we niet wat. Als het even kan horen daar toch slingers en zelfgebakken appeltaart bij. Gelukkig beseft hij het zelf nog niet zo door dus kan het echte feest ook nog wel even wachten. Gisteren kwam Rene met het goede bericht thuis dat hij maandag vrij heeft. Dus we gaan er wel een leuke dag van maken en taart eten aan de franse kant.

Vanaf zondag regent het hier veel en lang. Geen weer om de deur uit te gaan, wordt ook afgeraden. Dus ik zit zo’n beetje hele dag binnen met de jongens.

Op straat zie je gelijk schade door de enorme regenval. Er stroomt volop water en overal ligt zand en stenen. Kan me voorstellen dat het met echt noodweer geen pretje is. Zelfs nu staat al in de krant dat mensen in lager gelegen gebied rekening moeten houden met stromend water dat schade kan veroorzaken aan oa wegen. Ook een gevaar voor auto’s, er schijnt maar weinig water nodig te zijn om een auto te doen drijven. Er zijn bepaalde plekken met dit weer niet eens meer bereikbaar zijn, zoals ziekenhuis en brandweer. Toch wel essentieel dat je daar ten alle tijde kunt komen. Als het met mijn bevalling maar goed weer is :-), die moet namelijk wel in het ziekenhuis plaatsvinden.

Ook zijn er een aantal woonwijken met noodweer moeilijk toegankelijk.

Er zijn hier geen riolen, en straatputten zoals wij dat kennen. Het water moet dus werkelijk op ‘natuurlijke’ wijze verdwijnen, en baant zich bergafwaarts een weg richting zee en meer.

Achter de stad Philipsburg ligt een meer, dit is ook buiten de oevers getreden. Dit betekent dat het water niet meer weggepompt kan worden het meer in. Tussen het meer en de weg liggen parkeerplaatsen, die staan al blank. Er staat hier en daar nog een verdwaalde auto geparkeerd, die er waarschijnlijk nooit meer weg komt. Er zijn straten afgesloten in en rond Philipsburg voor verkeer. Straten lijken op lage delen riviertjes en het is bijna geen doorkomen aan. Het is goed dat we een hoge auto hebben. Er is ook een rotonde deels afgesloten, die nemen we voor het gemak over de andere helft tegen het verkeer in.

Het zwembad bij het hotel is bijna overstroomt, de plantenbak is een vijver geworden.

Nu al 4 dagen niet gezwommen door het slechte weer. Het is gewoon geen zwemweer door de regen en door alle regen is het water in het zwembad ijskoud.

De jongens hebben wel heerlijk in het water gespeeld en waren doorweekt. Het kan hier regenen maar echt koud is het niet dus dat scheelt weer.

De hele week Rene ook maar met de auto opgehaald van zijn werk. Als hij had moeten lopen was hij doorweekt thuis gekomen. Dit laatste is dus donderdag gebeurd. Iedereen moest voor 12 uur het kantoor uit zijn, het zou dicht gaan ivm het slechte weer. Tim lag te slapen dus Rene moest lopend naar huis, en was inderdaad helemaal doorweekt.......

Wanneer de overheid kantoren sluit ivm slecht weer volgt meestal het bedrijfsleven ook en dan ligt alles gewoon stil.

Ik zou nog bij iemand op bezoek gaan deze week, maar met dit slechte weer ga ik niet want ze wonen op een onwijs steile heuvel die ik nu liever wil vermijden. Afwachten tot de wegen weer droog en veilig zijn.

Iedereen zegt dat ze dit al heel erg lang niet meegemaakt hebben. We hebben dus vette pech. Het noodweer komt door de subtropische storm Otto. Verwachting is dat het vanaf het weekend beter wordt.

Met dit weer snap je ook dat iedereen een droger heeft. De was droogt nu voor geen meter, alles blijft vochtig. En wij denken dat je het met enkel een wasmachine kunt redden. Door het slechte weer ook ongeveer al week geen tv en internet. Alle dvd-tjes kennen de jongens nu uit het hoofd....

Vanaf vrijdag komt het leven weer beetje op gang. Het is droog, de zon schijnt. De brandweer is nog volop bezig water weg te pompen (waarheen?). Er zijn nog wel straten afgesloten. De verkeerschaos is groot. Veel zand en stenen op de weg, ook veel gaten in wegen. Dit alles veroorzaakt lange files. De brandweer verwacht nog een week bezig te zijn met pompen alvorens het meer weer op het oude waterniveau is. En er wordt al dagen zand weggegraven bij het strand voor de waterstroom richting zee. Door de wind en ruige zee slaat deze ‘watergang’ iedere keer dicht met zand.  

Afgelopen zondag zijn we naar de dierentuin geweest. We hebben gelijk een jaarkaart gekocht, als we 4x geweest zijn hebben we het er al uit, en aangezien het ongeveer het enige uitje is wat je hier kunt maken zal dat vast lukken. Gijs ging voor de leeuwen, maar helaas die waren er niet. Wel heeeeeel veel papegaaien en andere vogels. Verder ook nog schilpadden, krokodillen, zwijntjes, struisvogel (met 1 oog), soort tijger, uil, aapjes, konijnen en geitjes.

Maar het mooist zijn dan toch weer de hagedissen en leguanen die er in het wild leven. Het is geen Burgers Zoo maar de jongens vonden het erg mooi. En gelukkig was er ook nog een klein speeltuintje bij.

We zien hier ook veel pelikanen, mooi om te zien hoe ze boven de zee zweven en opeens op een vis duiken. De jongens vinden het ook mooi en noemen nu zelfs duiven een pelikaan.

We hebben inmiddels 2 telefoonnummers van Sint Maarten waar we voorlopig op bereikbaar zijn. Charlotte 0599  5876108 /René 0599 5870718

Middels 0900 nr zijn we redelijk goedkoop bereikbaar.

Hopelijk kan ik in het volgende bericht melden dat we een eigen plek hebben! Duim met ons mee.

Vele groeten maar weer, Charlotte, René, Gijs, Tim.

WEEK 1

We zijn nu ruim weekje op Sint Maarten. Het is bloedje heet, wennen voor ons allemaal. De jongens lopen de hele dag met bezwete koppies en Tim wil het liefst dat ik de hele dag z’n koppie loop te krabben want dat zweten jeukt.  Naast het zonnetje zijn er ook veel muggen, we smeren dus veel, én zonnebrand én anti-mug.

Toen we in maart met z’n 2-tjes waren hebben we absoluut geen last van een jetlag gehad. Maar de kinderen gaan daar toch anders mee om. Ondanks dat we hen dag 1 lang hebben opgehouden, het tijdverschil van 6 uur, en ze op ‘normale’ tijd naar bed gingen waren de 1^e nachten geen feest. We beschouwen ze maar als de gebroken nachten die onze 3^e ons gaat brengen. Na dag of 4 zat het ritme er goed in. De eerste dagen had de hitte ook invloed op de eetlust, maar die is inmiddels ook weer op de oude norm. Gijs heeft ons zelfs al verrast door macaroni te eten, iets wat hij in Nl niet lust, komt het dan toch goed met het avondeten.........Onze drankbehoefte daarentegen is enorm gestegen. We gaan niet op pad zonder een fles water en ook ‘thuis’ wordt er veel gedronken.

Het valt niet mee om woonruimte te zoeken en een degelijke auto. Je kunt het best een auto kopen van nederlanders die het eiland verlaten, zij zorgen normaliter voor goed onderhoud en jaarlijkse beurt, iets wat de locals niet doen. We rijden nu al week in klein huurautotje, en beginnen dit beetje zat te worden. We hebben ons ingesteld op een ‘jeep’achtige auto, het liefst een toyota (op advies) maar die zie je niet 2^e hands. Gisteren nog een betaalbare Dodge gezien maar die is toch beetje te groot, niet zo onze stijl.  Eind van de week willen we echt ons gebakje inleveren, ben benieuwd.

Met huizen beetje hetzelfde liedje. Aangezien de baas niet voor ons meebetaald, ons budget dus lager is valt het tegen wat de makelaars voor je doen. We hebben nu wel een optie op een huis, vlakbij ons hotel. Vrijdag gaan we nogmaals kijken. Het is heerlijk ruim, enorme porch, een enorme tuin (nu nog half oerwoud), en een appartement in het souterain. Dit laatste is erg handig wanneer we bezoek krijgen :-). We gaan niet voor een zwembad, levensgevaarlijk met die kleine mannetjes en straks nog een derde erbij. Al vind Gijs het zwemmen ook erg leuk, we gaan hem maar snel op les sturen.

Vandaag gaan we ook nog naar een huis kijken in een andere buurt, alles kleiner dan het huis waar we een optie op hebben en geen appartement. Ieder huis heeft zo z’n voor en tegens, het een centraler, het ander ‘moderner’ en ruimer. Ons gevoel zegt dat het het huis gaat worden waar we een optie op hebben.

Gisteren bij migratie geweest. Ook een hele toer om dat allemaal rond te krijgen. Ongeveer de dag voor vertrek bleek dat er ook voor mij een verklaring omtrent gedrag (vog) nodig was. Nu duurt het zo’n maand voordat je dit binnen hebt. Te laat dus voor ons vertrek. Gisteren werd dit inderdaad bevestigd. Zonder dit document kunnen we ons niet inschrijven/migreren. Zonder inschrijving kan René geen bankrekeningnr openen voor zijn salaris. Zonder dat dat allemaal rond is kun je ziektekosten niet regelen. zonder ziektekosten geen huisarts, en geen gynacealoog. Andersom blijkt ook weer dat je eerst ziektekosten geregeld moet hebben alvorens je in te schrijven. Beetje raar allemaal. Mijn vog nu wel per mail ontvangen en uitgeprint. We gaan dus proberen of een ‘kopie’ werkt bij migratie. Maar nu is bij migratie het halve personeel op cursus en volgende week zijn ze pas weer op sterkte. Er is ons geadviseerd pas volgende week, als kantoor weer goed bezet is, terug te komen. Migratie voor nederlanders geeft nooit veel problemen en duurt maar 15 min per formulier, ofwel voor ons half uur. Ze willen ons niet in de rij hebben tussen alle andere migranten – het ziet er letterlijk en figuurlijk zwart van de mensen – en ons heeeeel lang laten wachten. Wie weet is dan het orgineel van mijn vog inmiddels ook op St Maarten..... 

Dit alles regelen met 2 kindjes die niet steeds weer de auto in willen, niet willen wachten bij huizen of bij auto’s geeft wel eens wat stress en ‘lastige’ kinderen.  Soms splitsen we ons dan maar en blijft er een bij het hotel met de kids. Helaas heb je dan niet zoveel bewegingsruimte.

Probleem is vaak dat de mensen die auto’s/huizen hebben vaak niet kunnen (=willen) vertellen waar we hen kunnen vinden. Ze hebben er een handje van om ergens af te spreken en dan moet je erachter aan rijden.

Tussen alle bedrijven door zoeken we vertier in het zwembad bij ons hotel en op het strand.

Iedere ochtend rond 8uur doen we al rondje zwembad, de jongens vinden het heerlijk. Vaak ’s middags naar het strand. We hebben al verschillende strandjes uitgeprobeerd. Favoriet zijn de strandjes vanwaar je de vliegtuigen goed ziet of waar we pizza/friet kunnen eten. Hoge golven vinden de mannen soms nog eng, die geven ook veel geluid/herrie.

We zijn al op bezoek geweest bij andere nederlanders. Erg leuk en handig om anderen te leren kennen die in ‘hetzelfde schuitje’ zitten. Bij de receptie werkt ook een nlse dame, zij is ook erg behulpzaam. Vandaag gaan we even bij haar op bezoek. Zij woont in vergelijkbaar huis waar we morgen mogelijk gaan kijken dus dat is ook handig om alvast een indruk te krijgen.

In maart zijn we ook bij een nederlands stel geweest, die ik via internet had gevonden en benaderd. Zij laten het nu echt afweten, terwijl ze toen aanboden ons graag te willen helpen. Op onze mail en telefoon reageren ze gewoon niet. Wel jammer want inmiddels zitten ze hier 1 jaar en weten hoe het reilt en zeilt. We zullen hun types wel niet zijn:-)

Rene gaat 1 oktober starten met zijn werk. We hopen dan echt een eigen plekje te hebben. Dat zal meer rust geven. Dan hoeven we minder verplicht met z’n allen weer die auto in en kunnen we starten met het sociale leven opbouwen. En dan kunnen we ons ’s avonds ook met ‘leuke’ dingen bezig houden. Uit de krant al de advertentie van de sportschool gehaald, een advertentie voor zwemles voor Gijs.

Nu hebben we geen internet. Buiten op het terras bij het hotel liften we mee op internet van een ander. Straks willen we zelf een internetaansluiting en kunnen we ten alle tijden gaan skypen etc. Dit hebben we nu ook al buiten op het terras geprobeerd maar dat lukt niet echt, of onze microfoon is slecht of het waait te hard.

Het werk van René is ook nog wat. Inmiddels heeft hij een nieuw afdelingshoofd. En zoals wij ook gewend zijn, een nieuwe manager heeft nieuwe ideeën. Dit betekent letterlijk dat de werkzaamheden van René enigszins zullen veranderen. Eigenlijk iets minder leuk, hij gaat niet de locals opleiden voor milieutoezicht. Voor deze werkzaamheden wil dit nieuwe afdelingshoofd (dure) mensen uit Amsterdam inzetten. Maar wie weet kan het in de praktijk nog meevallen.

Ook hebben we al een kinderopvang op het oog, er zitten veel westerse kindjes – ook van mensen die we inmiddels kennen en zij zijn erg tevreden. Kinderen krijgen hier warm eten op de opvang, worden gedoucht en gaan dan slapen. De jongens reppen niet om de kinderopvang maar toch hebben we het gevoel dat het goed is voor ze. Alleen is de vraag ook nog even per wanneer. Voor Gijs wordt het wel een korte periode aangezien hij in januari 4 wordt. Graag willen we hem toch naar school hebben, het schijnt dat de kinderopvang daar wel in kan helpen. Als dat niet lukt dan kan hij volgend schooljaar pas instromen.

Tot nu toe valt het mee met de orkanen. Er zijn dagen dat het heel veel waait en regent en de zee ruig is, Dit komt dan door het staartje van een orkaan. Hopelijk gaan we geen echte meemaken. Je ziet hier nog wel huizen met de orkaanshelters voor de ramen en zandzakken voor de deur. Op het strand ligt heel veel troep aangespoeld en een deel van de boulevard ligt onder het zand. Ze hebben alle tijd met opruimen, waarschijnlijk pas echt na het orkaanseizoen anders blijven ze mogelijk aan de gang. Vandaag was er wel een man op het strand van Philipsburg met een bladhark alle troep bij elkaar aan het vegen. Waarom met een bladhark.......neem een tractor met een veger eraan ofzo.....

Door de orkanen zijn er cruiseschepen die uitgeweken zijn naar Sint Maarten. Hier zijn ze daar erg blij mee, ze leven immers van het toerisme.

In het weekje dat we hier zijn wordt Gijs steeds meer de grote broer. Hij vraagt bijvoorbeeld heel lief met ander stemmetje dan normaal of Tim ook dit of dat wil.....En ze komen voor elkaar op, helpen elkaar. Leuk om te zien. Mijn buik wordt vaak gekust, ze beseffen goed dat er straks nog een kleintje bijkomt. Verder wil Gijs helpen met koken, champignons snijden, stokbrood snijden, was in wasmachine, was aangeven om op te hangen.... En allebei willen ze of de huissleutel of autosleutel, en ook dan weer helpen met openmaken of op slot doen.

Aangezien ze in het hotel geen kinderbedje hebben slapen we met z’n allen in 2 persoonsbed met een 1persoonsbed aangeschoven. Lekker knus, soms vervelend want Tim kan heel onrustig slapen. En niet romantisch. We hebben aardig wat in te halen:-)

De hagedissen zijn inmiddels de favoriete beestjes, ze worden achterna gezeten, het liefst gepakt maar dat lukt niet. De kokosnoten moeten al mee naar bed. En de schelpenverzameling is al groot.

Er zijn momenten dat we het even niet zien zitten doordat het niet opschiet met een huis en auto, de kinderen lastig worden etc. Maar dan relativeren we maar dat we op deze ene week ook nog geen conclusie kunnen trekken. En als we dan weer spreken met anderen nederlanders dan weten we zeker dat het ons ook gaat lukken hier een leventje op te bouwen.

In het weekje dat we hier nu zijn hebben we ook weer nieuwe dingen gezien en ontdekt. Zoals leuke strandjes met leuke eet/drink tentjes. Komt allemaal goed!

Lieve groet

Charlotte, Rene, Gijs, Tim